- Tíðindi, mentan og ítróttur
Útlendskar kvinnur hava tað ikki altíð so gott her

Kvinnur, sum ikki eru vesturlendskar, hava tað ikki altíð so gott í Føroyum. Tað skilst á støðulýsingini um integrasjón, sum Uttanríks- og Vinnumálaráðið hevur gjørt.
Sambært ph.d ritgerð, sum Runa Preeti Ísfeld hevur gjørt og vart, er ein avbjóðing hjá ikki vesturlendskum kvinnum í Føroyum misálit, fordómar og eintáttaðar fatanir.
Fatanin er ofta tann, at kvinnurnar eru keyptar til Føroya ella eru komnar til Føroya at finna eydnuna. Tær flestu fáa bara arbeiði her, har ikki er neyðugt at duga føroyskt.
Munur á Havn og bygdunum
Sambært ritgerðini er munur á kvinnunum, sum koma til Føroya, og hvat, tær koma til. Munur er eisini, um kvinnurnar eru giftar í Havn ella á bygd. Ein ritgerð er eisini skrivað um teilendskar kvinnur í Føroyum.
Hana skrivaði Ivan Hentze Niclasen, sum hevur masterútbúgving í integrasjón, í 2015. Hann tosaði við 39 kvinnur, sum eru giftar føroyskum manni og eru fluttar til Føroya at búgva.
Sambært støðulýsingini um integrasjón eru nakrar høvuðsniðurstøður í ritgerðini, at 14 kvinnur vistu einki um Føroyar, tá tær komu higar.
Javnan útlendskar kvinnur í Kvinnuhúsinum
Men 25 vilja mæla øðrum teilendskum kvinnum at flyta til Føroya, sum tær halda vera eitt gott og trygt samfelag. 11 teirra halda, at føroyskir menn eru dámligir og fryntligir.
Tær flestu av teimum 39 kvinnunum, sum Ivan Hentze Niclasen tosaði við, sendu pengar úr Føroyum til familjuna í Teilandi.
Í Kvinnuhúsinum í Havn eru javnan útlendskar kvinnur. 12 kvinnur gistu í Kvinnuhúsinum í fjør. Fýra teirra vóru útlendskar.
Kenna ikki síni rættindi
Fram til ár 2000 vóru kvinnurnar sum oftast grønlendskar. Seinastu 20 árini hava kvinnurnar í høvuðsheitum verið úr Asia og Afrika, upplýsir Kvinnuhúsið.
Kvinnuhúsið ger vart við, at útlendskar kvinnur kenna ofta ikki síni rættindi. Tær eru illa staddar, um maðurin er óvirðiligur og harðligur.
Kvinnurnar ivast í, um tær megna at standa seg fíggjarliga og sosialt, um tær fara frá manninum. Tær verða verandi í einum hjúnalagi, har tær missa sjálvsálitið, sum eisini ávirkar uppvøksturin hjá børnunum.